Dubbele kat in de zak…
De namen van de personen in deze zaak zijn fictief evenals de in dit artikel genoemde woonplaatsen
In april 2009 besloot de verzekerde Van der Tak uit Heerlen een andere auto te kopen. Zijn auto deed het niet meer zo goed en zijn financiële situatie liet het toe om aan een andere vierwieler te denken.
Hij probeerde echter wel een deel van zijn gespaarde geld binnenshuis te houden, dus hij zou in overleg met zijn eega toch proberen een niet al te dure auto te kopen. Zijn computer was weliswaar enkele jaren oud en wat traag met opstarten, maar deed nog steeds goede dienst. Hoewel… soms waren er wat haperingen merkbaar. Internet was echter nog steeds goed bereikbaar en de site www.marktplaats.nl werd regelmatig door hem bezocht.
Van der Tak was gericht op zoek naar een VW Golf van het bouwjaar 2007 of 2008. Liefst een zwartkleurig benzinewagentje met niet al teveel kilometers erop, zodat hij er nog vele jaren mee kon pronken.
De auto werd redelijk snel gevonden en hij sprak via de telefoon met verkoper Klopper af dat zij elkaar in Apeldoorn zouden treffen.
Een hele rit, maar dat kwam de verkopende partij beter uit.
Zij hadden afgesproken elkaar bij de Voordeelstraat te ontmoeten.
Van der Tak zou bellen als hij in de buurt was.
De verkoper wilde alleen contant geld aannemen, anders kon de deal niet doorgaan. Een vage reden werd aangegeven; iets met de Belastingdienst meende onze verzekerde zich te herinneren.
Afijn, Van der Tak stemde ermee in en op een mooie maandagmorgen vertrok hij met zijn zoon in diens auto naar Apeldoorn waar zij rond 11.00 uur met Klopper in contact kwamen. Klopper was een wat slonzige man van begin 40 met een vlotte babbel.
Klopper liet Van der Tak alles zien van de te verkopen VW Golf; originele kentekenbewijzen, een sleutel en een helaas kort daarvoor in tweeën gebroken andere sleutel, een vrijwel volledig ingevuld onderhoudsboekje, kortom alles zag er goed uit. De deal was gemaakt en de kosten voor de aanschaf werden door Van der Tak voldaan… € 14.000,- werd hij lichter. Hóe licht dat voelde, daar kwam hij pas veel later achter.
Twee maanden na de aanschaf vond een inbraak in de auto plaats. De stereo-installatie werd daarbij uit de auto gestolen en Van der Taks eerste schade met zijn ‘plaatje’ was een feit.
Aangifte doen bij de politie, zaak bij de verzekeraar melden en de schade aan de sloten laten herstellen. Al met al een hoop overlast waar hij niks aan kon doen en zeker ook niets mee te maken wilde hebben!
Maar na het schadeherstel behoorde de auto weer tot de mooiste van Heerlen en Van der Tak reed langere tijd met veel plezier over de Limburgse wegen.
Totdat… Van der Tak op een ochtend, nog half slaperig, naar de oprit bij zijn woning liep. Op weg naar zijn auto. Echter, geen auto te bekennen. Een heel naar gevoel maakte zich van hem meester!
Het zou toch niet zo zijn dat zijn auto gestolen was? Hij had hem écht nergens anders dan op de oprit geparkeerd en hij was de laatste gebruiker van de auto geweest.
Het had helaas alle schijn van diefstal, dus Van der Tak moest weer alle stappen ondernemen met de politie, de verzekeraar, de schade-expert, enzovoort.
Hij baalde ontzettend. Het werd echter nog veel vervelender voor hem, aangezien de door hem ingeleverde autosleutel en de kentekendelen op mijn verzoek werden onderzocht.
Dit gebeurt niet vaak, maar wel als er twijfels zijn over de juistheid van de aangeleverde bewijzen.
Wat twijfels waren, werd een 100% waarheid; de sleutel bleek bij een sloopauto (ook een VW Golf) uit 1999 te horen, evenals de kentekendelen!
De vervalsing van de kentekendelen was echter met het blote oog niet te zien. Pas na een intensief documentenonderzoek kon dit worden vastgesteld.
De verzekerde probeerde op zijn beurt contact te krijgen met de verkoper van de auto, maar die was in geen velden of wegen tussen Apeldoorn en Heerlen te bekennen. De gewiekste oplichter Klopper had de arme Van der Tak dus een gestolen (sloop-) auto verkocht, deze van een valse identiteit voorzien en ook de kentekendelen op een bijna professionele wijze weten te vervalsen.
Dat was dan ook zeer waarschijnlijk niet de eerste keer dat Klopper dit had gedaan.
Wij hadden op geen enkele wijze de indruk gekregen dat Van der Tak ook maar iets met deze zaak te maken had en hij leek een schade-uitkering tegemoet te kunnen zien.
Hij moest dan wel zien aan te tonen hoe het met de verkoop zat, wat er afgesproken was over de prijs en wat er nog eventueel meer aan informatie ter beschikking was. Hij zou die informatie van zijn computer afhalen en in het kader van de schaderegeling aan de schade-expert verstrekken.
Zover kwam het echter niet…, zijn computer crashte en alle opgeslagen informatie bleek niet meer uit het wonder der techniek op te halen. Deze verzekerde kon dus op geen enkele wijze iets aantonen over de koop en verkoop en over zijn contact met Klopper.
Het humeur van Van der Tak zakte steeds verder onder het nulpunt. Het vaststellen van de waarde van de auto was nu een probleem geworden. En over wat voor kennelijke (sloop-)auto spraken Van der Tak en mijn opdrachtgever met elkaar?
Het werd er allemaal niet duidelijker op en Van der Tak werd er zeker niet vrolijker van. Wat voor echte waarde had de auto die hij had gekocht? Het lijkt een omgebouwde sloopauto te zijn, maar wat voor onderdelen allemaal op en onder de motorkap aanwezig zijn weten maar heel weinig mensen.
Om Van der Tak tegemoet te komen, werd hem een schade-uitkeringsvoorstel gedaan. Een gestolen auto, een verzekerde in zak en as, een juridische strijd, een ‘lachende’ derde die ergens ondergedoken zit; kortom alleen maar verliezers. Laat één ding helder zijn, goedkoop van een uiterlijk mooie auto blijkt wel eens duurkoop te zijn, helaas.